Narzeczony Vahlii

[Yuriko]

Vahlia ma dopiero szesnaście lat, ale już drugi raz zostaje zaręczona. Jej rękę początkowo obiecano Jiro, najstarszemu synowi z zaprzyjaźnionego klanu, jednak chłopak uciekł z domu i tyle go widziano. Straciwszy nadzieję, że najstarszy syn powróci, by spełnić swój rodzinny obowiązek, postanowiono, że dziewczynę poślubi jego młodszy brat, Lucel. Wieczorem po ceremonii zaręczyn Vahlia postanawia jednak opuścić wioskę i odszukać Jiro. Zabiera ze sobą swojego świeżo upieczonego narzeczonego i razem wyruszają w podróż, która przyniesie dość nieoczekiwany rezultat...
Przed Wami zbiór czterech historii rozgrywających się w fantastycznych światach i niezwykłych okolicznościach. Znajdziecie tu opowieść o smoczym potomku i kapłance, czarodziejce i żyjącym na odludziu młodzieńcu, który nie cierpi magii, a także strażniku świętego drzewa, który niespodziewanie spotyka bóstwo, któremu od lat służył. Poznajcie najróżniejsze oblicza miłości, przedstawione subtelną kreską Soraty Akiduki, autorki serii "Shirayuki. Śnieżka o czerwonych włosach".

[mika]

Ostatnio się dowiedziałam, że to czytałam. Nie powiem, bym pamiętała o czym to było, ale jako że to jednotomówka, to mam ją w planie dla samej kreski. Tylko nie teraz, ale kuszą mnie tą pocztówką, kuszą

[Ame]

kuszą mnie tą pocztówką, kuszą

Ja już mam dość pocztówek.

[mika]

kuszą mnie tą pocztówką, kuszą

Ja już mam dość pocztówek.

Dla mnie to mój ulubiony dodatek. Razem z laminowanymi kartami.

[Mormicc]

Ja również preferuje pocztówki ze względu na ich łatwość przechowywania. Zajmują mało miejsca, schowam je do minisegregatora i problem z głowy. Z resztą gadżetów już nie ma tak łatwo - na plakaty musiałem poświęcić jedną szufladę, a na przypinki, których mam dosłownie kilka sztuk (uważam je za najbardziej zbędne mi z tu wymienionych) osobne pudełko.
Pocztówka tu zaprezentowana bardzo mi się podoba, ale raczej nie jest to dla mnie tytuł na tyle priorytetowy, że chciało by mi się robić na niego przedpłatę. Choć muszę się jeszcze zastanowić.

[ninna]

Tytuł mam już zamówiony, a pocztówka to bardzo fajny dodatek. Używam ich jako zakładek. Są praktyczne. Takich notesików mam kilka od Dango i zużywam je bardzo powoli bo np. listę zakupów mam w telefonie. Przypinki zdarzało mi się wyrzucać, tylko kilka mam na tablicy korkowej. Plakaty też mi niepotrzebne bo nie wieszam. Parę co ładniejszych leży w szufladzie, resztę wyrzucam albo wysyłam koleżance. Magnesy też trafiają do szuflady bo na lodówce trzymam tylko takie o "jedzeniowej" tematyce .

[Yuriko]

Też preferuję pocztówki. Chociaż lubię jeszcze zakładki, ale takie np. jak robi Dango. Wszystko fajnie się przechowywuje i nie zajmuje tyle miejsca. Mam segregator i tam wszystko fajnie się prezentuje. Najgorzej jest z plakatami i przypinkami. Nie ma co z tym robić, a przypinek nie będę przypinać do torebki, czy torby Magnesy i breloczki są okey.

[Alexandrus888]

Najbardziej lubię zakładki - zawsze jak rozpoczynam czytać jakąś serię wybieram która zakładka będzie mi najbardziej do niej pasować. Pocztówki też są ok, choć nie mam dla nich praktycznego zastosowania. Kompletnie nie mam co robić z plakatami, więc jak mi się nie podobają na tyle by wieszać na ścianie, to leżą w stercie na szafie i kurz zbierają -_-" Przypinki są fajne, często je doczepiam do kostki, ale co za dużo to nie zdrowo.
Też planuje segregator na dodatki, ale muszę kupić jeszcze koszulki na banknoty czterodzielne (na zakładki Waneko, Studia i JPFu) i trójdzielne (na Kotori). Przydadzą się też dwudzielne na pocztówki. W normalne koszulki wrzucę materiał i podoczepiam do niego przypinki.

[ninna]

Tomik przeczytany. Lubię zbiory opowiadań, a ten bardzo mi się podobał. Historie są proste i nieszczególnie zaskakujące ale miło spędziłam przy nich czas. Bohaterowie dają się lubić. Ciężko wskazać najlepsze opowiadanie bo wszystkie są na podobnym poziomie (dobrym, jak dla mnie). Może ta o smoku? Klimatem ta manga przypomina mi "Castle of Dreams" (zbiór opowiadań Masami Tsudy) i po części "W Stronę Lasu Świetlików". Mogę polecić jako lekką, odprężającą lekturę, raczej dla pań (ale historie nie są "babskie" w złym tego słowa znaczeniu) .