Shura Yukihime (Lady Snowblood)

[Kuroneko]

Autor: Kazuo Koike
Rysunki: Kazuo Kamimura
Wydawca oryginalny: Kadokawa Shoten (2001) oraz Shueisha (1972)
Rok wydania: 1972
Liczba tomów: 4
Status: zakończona
Kontynuacje: Syura Yukihime - Fukkatsu no Shou (2 tomy) i Shura Yukihime Gaiden (1 tom)
Ciekawostka: Manga stanowi inspirację dla filmu Kill Bill. Powstały również trzy japońskie filmy o tytule Shura Yukihime.

Gatunek: akcja, dramat, historyczne, przemoc, psychologiczne

Opis: Są lata panowania dynastii Meiji. Jest to dla Japonii czas przełomu. Specjalni urzędnicy mają za zadanie zaciąganie mężczyzn w wieku od 19 do 27 lat do wojska. Pewnego razu nauczyciel zostaje zaatakowany w drodze do domu. Brali w tym udział trzej mężczyźni Gishiro Tsukamoto, Banzou Takemura i Tokuichi Shouei oraz kobieta Okono Kitahama.
Żona nauczyciela Sayo zostaje uprowadzona, jego syn zamordowany. Jeden ze złoczyńców zabiera kobietę ze sobą. Sayo chce się zemścić za wszystkie krzywdy jej wyrządzone. Dochodzi do zdarzenia, w trakcie którego Sayo dusi mężczyznę. Zostaje skazana za ten czyn na dożywocie. W więzieniu rodzi dziewczynkę. Potem umiera.
Jedyny cel w życiu młodej kobiety jest zemsta. Podróżuje po kraju jako zabójczyni. Cały czas szuka morderców jej rodziny.



Moje zdanie: Lady Snowblood jest klasykiem. Kreska przykuwa uwagę, a kreacje głównej bohaterki jest interesująca. Zabójczyni jest silna, ale niepozbawiona emocji. Lecz najczęściej ukrywa swoje uczucia. Yuki jest sprytna, piękna i inteligentna. Uwodzi mężczyzn i nawet kobiety. Nie waha się wykonać swojej misji. Historyczny kontekst jest kolejnym plusem. Społeczeństwo jest realistycznie i w ciekawy sposób ukazane.

Okładki pochodzą z różnych wersji wydania mangi. Ukazała się w 2, 3 lub 4 tomach.

[Alexandrus888]

Opis brzmi interesująco. Przejrzałem pobieżnie skany - kreska rzeczywiście nie odstrasza. Najbardziej podobają mi się okładki wydania dwutomowego, najmniej czterotomowego.

[Kuroneko]

Co do okładek, mi też podobają się najbardziej te z wydania dwutomowego.

[Kilgore Trout]

Bardzo lubię pierwszy film z Meiko Kaji. Brałbym mangę.

[Kuroneko]

Ja szczerze mówiąc filmów nie widziałam. Zainteresowałam się najpierw mangą. Może obejrze film, jak tobie się tak spodobał

[Kilgore Trout]

Warto obejrzeć, choć to niezły staroć i budżet był raczej umiarkowany. No i warto jeszcze posłuchać utworów Meiko Kaji, która gra tytułową rolę, ale jest również utalentowaną wokalistką.

[Alexandrus888]

Obejrzałem film, rewelacyjny - jak ja nie lubię staroci. Oglądało mi się bez zgrzytów, bez dłużyzn i przynudzania, ze zwrotami akcji. Takie kino to ja lubię. Trochę mi się kojarzyło z Kill Bill Tarantino. Nabrałem jeszcze większej ochoty na mangę. Chyba największe szanse, że dostaniemy ją od JPF w Mega Mandze.

Mam jeszcze takie pytanie: warto oglądać kontynuację, czy to już tylko "hollywoodzkie" odcinanie kuponów?

[Kilgore Trout]

Alexandrus888, nieprzypadkowo wspomniałem, że to pierwszy film lubię. Kontynuacja wyraźnie słabsza, po prostu motywacja bohaterki mi nie pasowała i nie czułem się zaangażowany w historię. Także można obejrzeć, ale niekoniecznie.
Skojarzenia z Kill Bill'em trafione - Lady Snowblood była jedną z głównych inspiracji Tarantino i dwa utwory Meiko Kaji znalazły się na oficjalnym soundtracku (Shura no Hana i Urami Bushi).
W kwestii mangi to akurat JPF już wydał jedną pozycję z dorobku Kazuo Koike (Crying Freeman). Autor jest też znany m.in. z serii Golgo 13 i Samotny Wilk i Szczenię.

[ociesek]

Jeszcze Heat, tak btw.

[Dembol]

Heat i Freman sprzedawały się tak "dobrze", że nie spodziewałbym się niestety podobnych mang.

Golgo 13 to Takao Saito nie Koike.

Sama manga spoko. Od zawsze była gdzieś na mojej liście zainteresowań. Tak długo odwlekałem zakup aż skończył się któryś tom wydania amerykańskiego.

[Kilgore Trout]

Koike jest uczniem Takao Saito i współtworzył scenariusze do Golgo 13. A co do Heat to się Panowie pomyliliście - rysuje Ikegami (również od Crying Freemana), ale scenarzystą jest Buronson (znany głównie z Hokuto no Ken).
Tak czy inaczej wydanie anglojęzyczne jest trudne do zdobycia i chętnie bym przygarnął w formie Mega Mangi.
P.S. Biję się w piersi i przyznaję, że sam Crying Freeman nie posiadam, acz zaległości nadrobię.

[Lou]

Tak czy inaczej wydanie anglojęzyczne jest trudne do zdobycia i chętnie bym przygarnął w formie Mega Mangi.

Jest jeszcze wydanie niemieckie, do którego przymierzałam się po tym, jak skończył się nakład amerykańskiego. To taka krótsza i żeńska wersja Golgo 13 więc jestem bardzo na tak.

[Meliona]

Też jestem bardzo na tak. Lubię Tarrantino.
Dlaczego tak właściwie nikt tego w Polsce jeszcze nie wydał?

[vishaad]

Tak, oglądałem kiedyś film. Bardzo mi się podobał. Mam jeszcze drugą część na dysku, może niedługo obejrzę. Ten trzeci pochodzi z 2001 roku, zupełnie inna obsada i zespół. Tego bym się bał zaczynać.