Czy wiecie co chcecie robić w życiu?
-
- Posty: 13
- Rejestracja: pt lip 15, 2022 9:09 am
- Status: Offline
Czy wiecie co chcecie robić w życiu?
Zaczęłam właśnie studia po roku przerwy - ekonomia/zarządzanie. Ukończyłam klasę humanistyczną więc nie jestem dobra w przedmioty ścisłe, ale byłam nastawiona że chociaż trochę rzeczy będę kojarzyć - niestety tak nie jest. Codziennie jeżdżąc na uczelnię płaczę, w domu też, bo już kolejny raz nie widzę się na studiach, które sama wybrałam. Czuję się jak nieudacznik bo mając prawie 21 lat nie wiem dalej co chcę robić w życiu i wybieram kierunki „na ślepo”. Wydaje mi się, że mam z tym taki problem bo przez długoletnią depresję zwyczajnie nie spodziewałam się, że dożyję do tego etapu życia. Nie wiem co mam zrobić, nie chce chodzić na studia które mnie dołują, chciałabym się w końcu cieszyć z życia. Czy powinnam rzucić i iść do pracy a ten rok spędzić na szukaniu siebie, chodzeniu do doradcy zawodowego itp.?
A możę zapisać się na jakieś szkolenia jak tutaj https://www.ecddp.pl/szkolenia-otwarte/ ?
A możę zapisać się na jakieś szkolenia jak tutaj https://www.ecddp.pl/szkolenia-otwarte/ ?
Ostatnio zmieniony pt lis 04, 2022 2:16 pm przez natalialila, łącznie zmieniany 1 raz.
- kuras
- Weteran
- Posty: 1455
- Rejestracja: pn cze 06, 2011 2:30 pm
- Lokalizacja: NDM
- Gender:
- Kontakt:
- Status: Offline
Czy wiecie co chcecie robić w życiu?
Ja niby wiedziałem co chce, a nawet prawie zrealizowałem swój cel, ale na samym końcu drogi stwierdziłem, że jednak nie napiszę pracy inż. (w sensie wpadłem w taki nieprzyjemny stan psychiczny, gdzie odkładałem to w nieskończoność).
Każda porada wydaje mi się, że będzie zła, bo ludzie z internetu nie znają ciebie ani dokładnie twojej sytuacji.
Osobiście poradził bym ci kontakt ze specjalistą lub porozmawianie z bliskimi jeśli ta pierwsza opcja nie wchodzi w grę.
Każda porada wydaje mi się, że będzie zła, bo ludzie z internetu nie znają ciebie ani dokładnie twojej sytuacji.
Osobiście poradził bym ci kontakt ze specjalistą lub porozmawianie z bliskimi jeśli ta pierwsza opcja nie wchodzi w grę.
- Alexandrus888
- nołlife
- Posty: 3302
- Rejestracja: wt lip 12, 2016 10:16 pm
- Gender:
- Status: Offline
Czy wiecie co chcecie robić w życiu?
Ja ze studiami mordowałem się dekadę i w końcu przerwałem nie ukończywszy. Kiedyś do nich wrócę, bo została tylko praca inż. ale kiedy? Nie wiem. W każdym razie to będzie tylko dla mojej własnej satysfakcji, bo w zawodzie pracować nie będę. Jeżeli ty jesteś nieudacznikiem, to co ja mam powiedzieć o sobie 30-latek z rentą o jednym celu zawodowym, który okazał się ślepą uliczką i totalnym niewypałem >_<
Piszesz o pójściu do pracy. Może i dobry kierunek, ale czy wiesz GDZIE chcesz się zatrudnić? I czy jesteś w stanie się tego podjąć. Zrobiłaś comeing-out z depresii, to dam radę, jako że borykam się z tą przypadłością sam: pójdź do Wojewódzkiego Ośrodka Orzekaniu o Niepełnosprawności. Tak, depresja kwalifikuje się jako powód do przyznania orzeczenia - również w ZUSie, ale pewnie nie masz wystarczającej ilości przepracowanych lat - zależnie od wieku w którym ci stwierdzili chorobę (rozpoczęcie leczenia, a nie wizyta u orzecznika) potrzebujesz określonego stażu pracy. Studia to +5 do tego stażu, liceum bodaj +3. Sprawdź jeszcze. A nuż widelec się łapiesz?
Kiedy uzyskasz kwitek poszukaj fundacji zapewniające wsparcie zawodowe osobom niepełnosprawnym. Zazwyczaj w pakiecie programu jest: opiekun projektu, psycholog, doradca zawodowy, pomoc prawna, płatny kurs zawodowy i płatny staż.
Dodatkowo mając orzeczenie o kodzie 02-P (czyli stopień umiarkowany niepełnosprawności psychicznej) twój pracodawca dostaje dofinansowanie do twojej pensji 1200 pln co może być zachętą do przyjęcia cie do roboty; jest zwolniony z opłat na rzecz PEFRONu, ma dofinansowanie do przystosowania miejsca pracy dla ciebie oraz pensji pracownika który cię wdraża. Z drugiej strony dostajesz 7 godzinny wymiar dniówki (max 35h tygodniowo) przy tej samej pensji, nie mogą cię zmusić do nadgodzin, dodatkowy urlop, urlop rehabilitacyjny, dodatkowe 15min przerwy wliczony w cas pracy (przy fizycznej daje to łącznie 30 min przerwy wliczonej, jeżeli pracujesz przed kompem to za każdą 1h masz ustawowo 5 min przerwy - daje to godzinną przerwę, czyli realne 6h pracy na pełnym etacie).
Nie mówię że tak masz zrobić. Tylko informuję, że istnieje taka możliwość. Aha, jakbyś jednak wracała na studia - istnieje coś takiego jak stypendium dla osoby niepełnosprawnej.
Piszesz o pójściu do pracy. Może i dobry kierunek, ale czy wiesz GDZIE chcesz się zatrudnić? I czy jesteś w stanie się tego podjąć. Zrobiłaś comeing-out z depresii, to dam radę, jako że borykam się z tą przypadłością sam: pójdź do Wojewódzkiego Ośrodka Orzekaniu o Niepełnosprawności. Tak, depresja kwalifikuje się jako powód do przyznania orzeczenia - również w ZUSie, ale pewnie nie masz wystarczającej ilości przepracowanych lat - zależnie od wieku w którym ci stwierdzili chorobę (rozpoczęcie leczenia, a nie wizyta u orzecznika) potrzebujesz określonego stażu pracy. Studia to +5 do tego stażu, liceum bodaj +3. Sprawdź jeszcze. A nuż widelec się łapiesz?
Kiedy uzyskasz kwitek poszukaj fundacji zapewniające wsparcie zawodowe osobom niepełnosprawnym. Zazwyczaj w pakiecie programu jest: opiekun projektu, psycholog, doradca zawodowy, pomoc prawna, płatny kurs zawodowy i płatny staż.
Dodatkowo mając orzeczenie o kodzie 02-P (czyli stopień umiarkowany niepełnosprawności psychicznej) twój pracodawca dostaje dofinansowanie do twojej pensji 1200 pln co może być zachętą do przyjęcia cie do roboty; jest zwolniony z opłat na rzecz PEFRONu, ma dofinansowanie do przystosowania miejsca pracy dla ciebie oraz pensji pracownika który cię wdraża. Z drugiej strony dostajesz 7 godzinny wymiar dniówki (max 35h tygodniowo) przy tej samej pensji, nie mogą cię zmusić do nadgodzin, dodatkowy urlop, urlop rehabilitacyjny, dodatkowe 15min przerwy wliczony w cas pracy (przy fizycznej daje to łącznie 30 min przerwy wliczonej, jeżeli pracujesz przed kompem to za każdą 1h masz ustawowo 5 min przerwy - daje to godzinną przerwę, czyli realne 6h pracy na pełnym etacie).
Nie mówię że tak masz zrobić. Tylko informuję, że istnieje taka możliwość. Aha, jakbyś jednak wracała na studia - istnieje coś takiego jak stypendium dla osoby niepełnosprawnej.
- Canis
- nołlife
- Posty: 2877
- Rejestracja: pt sty 14, 2011 10:11 am
- Lokalizacja: Rzeszów
- Gender:
- Status: Offline
Czy wiecie co chcecie robić w życiu?
Jak koledzy pisali wcześniej, każdy jest inny i porady znalezione w internecie to zły pomysł. Mogę tylko powiedzieć że 21 lat, to wcale nie tak dużo. Ja w momencie jak kończyłem studia, nie wiedziałem co ze sobą zrobić i moje obecne miejsce zatrudnienia to w dużej mierze szczęśliwy traf, jak zresztą sama uczelnia.
Na pewno nie należy zamykać się na możliwości. Nie ważne że coś wydaje się nieodpowiednie, nie na miejscu, albo głupie. Jak długo nie robi to krzywdy tobie i innym, warto to rozważyć. Porozmawiaj z rodzicami. A jeśli boisz się co powie rodzina, porozmawiaj ze specjalistą - ktoś obcy będzie prawdopodobnie najbardziej obiektywny. Ale jeśli jego rady nie będą ci się podobać (to co innego niż strach przed wprowadzeniem ich w życie), to mu o tym powiedz i niech ci pomoże znaleźć rozwiązanie w ramach twoich możliwości. I jeszcze raz, nie zamykaj się na zmiany. Te mogą być dobre.
Na pewno nie należy zamykać się na możliwości. Nie ważne że coś wydaje się nieodpowiednie, nie na miejscu, albo głupie. Jak długo nie robi to krzywdy tobie i innym, warto to rozważyć. Porozmawiaj z rodzicami. A jeśli boisz się co powie rodzina, porozmawiaj ze specjalistą - ktoś obcy będzie prawdopodobnie najbardziej obiektywny. Ale jeśli jego rady nie będą ci się podobać (to co innego niż strach przed wprowadzeniem ich w życie), to mu o tym powiedz i niech ci pomoże znaleźć rozwiązanie w ramach twoich możliwości. I jeszcze raz, nie zamykaj się na zmiany. Te mogą być dobre.
- Koichi
- Weteran
- Posty: 1378
- Rejestracja: pt mar 08, 2019 3:11 pm
- Status: Offline
Czy wiecie co chcecie robić w życiu?
Coś mi się wydaje, że "w humanistyczne" też nie.Ukończyłam klasę humanistyczną... nie jestem dobra w przedmioty ścisłe
Na początek idź do psychiatry, bo Twój post jasno wskazuje, że dalej zmagasz się z depresją. Tobie potrzebne są leki i terapia, bo w obecnym stanie nie powinnaś podejmować decyzji odnośnie kariery zawodowej. Ustabilizuj się emocjonalnie, ochłoń i dopiero wtedy możesz zacząć coś zmieniać. Jesteś młoda, masz czas, więc ze spokojem.
- Garlik554
- Posty: 3
- Rejestracja: wt cze 27, 2023 12:48 pm
- Lokalizacja: Kraków
- Gender:
- Kontakt:
- Status: Offline
Czy wiecie co chcecie robić w życiu?
Ja chciałam być grafikiem i... jestem grafikiem
- Alexandrus888
- nołlife
- Posty: 3302
- Rejestracja: wt lip 12, 2016 10:16 pm
- Gender:
- Status: Offline
Czy wiecie co chcecie robić w życiu?
Gratuluję?
I masz jeszcze Złotą Łopatę:
A skoro już odkopany... natalialila, powiedz, czy u ciebie już lepiej?
I masz jeszcze Złotą Łopatę:
A skoro już odkopany... natalialila, powiedz, czy u ciebie już lepiej?
- Trox40
- Posty: 3
- Rejestracja: wt sty 23, 2024 10:16 am
- Lokalizacja: Katowice
- Kontakt:
- Status: Offline
Czy wiecie co chcecie robić w życiu?
Ja długo nie wiedziałem co chcę w życiu robić, ale ostatecznie znalazłem swoje miejsce na ziemi
- Ame
- nołlife
- Posty: 3906
- Rejestracja: ndz gru 04, 2011 3:26 pm
- Gender:
- Status: Offline
Czy wiecie co chcecie robić w życiu?
Gratulacje.
- Gokiburi
- Wtajemniczony
- Posty: 504
- Rejestracja: śr mar 13, 2013 11:35 pm
- Lokalizacja: Krk
- Status: Offline
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 13 gości