Alzea pisze: ↑pt mar 12, 2021 4:19 pm
Mam pytanie o najnowsze Higurashi, nie chciałam się za nie brać, bo grafika mi się średnio podobała. Docierają do mnie słuchy, że fabuła to zupełnie nowe shardy, które idą w inną stronę niż poprzednie księgi i pojawiają się nawiązania do Umineko. Ktoś kto jest na bieżąco może się wypowiedzieć?
Ja jestem na bieżąco z odcinkami, z rozkładaniem historii na czynniki pierwsze i ze śledzeniem nowinek dotyczących serii.
Patrząc na ciąg fabularny, jest to kontynuacja ale nie do końca. Całość jest na pewno kontynuacją ale chronologicznie te historie są lekko przemieszane.
Dalej co do nawiązań do Umineko, jak w każdej serii When They Cry, są lekkie nawiązania do siebie, natomiast tutaj autor dał nawiązania zarówno do Umineko no naku koro ni jak i do Ciconia no naku koro ni. To co mogę zdecydowanie powiedzieć to "uważaj na kota w worku". Warto oglądając każdy odcinek przyglądać się uważnie zachowaniom bohaterów ponieważ baaardzo dużo rzeczy jest ukrytych w ich reakcjach i dialogach, jak ktoś jest uważny to koło odcinka 5 już powinien zauważyć szczególne przesłanki, mniej uważni dostaną odpowiedzi w odcinkach 16-17
Natomiast odcinek 23 to już jest troll nad trolle od Ryuukishiego.
Natomiast co do samego oglądania to odpowiem na to formie odpowiedzi na posty niżej:
Canis pisze: ↑sob mar 13, 2021 1:31 pm
odcinków), to znajome historie z pierwszej serii, w które wkradł się efekt motyla i ostatecznie kończą się inaczej niż w oryginalnym serialu. Przykładowo w arcu z Satoko, Keichi zdecydował się nie zabijać jej wujka, zamiast tego walczyć o jej bezpieczeństwo tak jak miało to miejsce w serii Kai. Ale ostateczny rezultat... finał mnie troszkę zaskoczył.
Wszystkie "damashi-heny" robiły mix pytania z odpowiedzią.
Canis pisze: ↑sob mar 13, 2021 1:31 pm
Od razu muszę stwierdzić, seria Gou nie umywa się do oryginału.
Po pierwsze Gou jest kanonem i nie jest remakiem więc słowo "oryginał" mija się z celem. Po drugie Gou jest zdecydowanie lepsze od Kai, co do pierwszego sezonu to tutaj może być opinia podzielona.
Canis pisze: ↑sob mar 13, 2021 1:31 pm
Higurashi było dobre dzięki mistrzowskiemu montażowi scen i pracy seiyuu. Tu oba te elementy wypadają jedynie poprawnie.
To oznacza, że przy oglądaniu minąłeś wiele poszlak.
Canis pisze: ↑sob mar 13, 2021 1:31 pm
Prawie nie da się poczuć tego przytłaczającego klimatu, który znamy z serialu z 2006.
Zgodzę się i się nie zgodzę, jakbym był przy odcinku 10-12 jak w twoim przypadku to bym sądził tak samo, natomiast teraz sądze całkowicie inaczej.
Canis pisze: ↑sob mar 13, 2021 1:31 pm
Podsumowując, nowe cykady są znacznie słabsze od oryginału. Ale da się to oglądać. Mało tego, traktując serię Gou jako materiał bonusowy do dwóch poprzednich sezonów, które stanowią zamkniętą i kompletną całość, można się przy niej dobrze bawić. Przynajmniej ja się dobrze bawię.
Powtórzę jeszcze raz, nowe cykady nie są słabsze od oryginału, utrzymują poziom i to bardzo dobrze. Studio Passione ukryło w produkcji wiele poszlak zgodnie z wytycznymi Ryuukishiego i po ponownym obejrzeniu serii ma się zupełnie inne spojrzenie na wszystko. Gou nie jest materiałem bonusowym, jest serią należącą do Kanonu i poszerza ona jak to nazwałeś "kompletną całość".
The one who speaks with trees.
Brutalniej niż w filmach. Podam za przykład scenę, w której kaiju zjadło ludzi, po czym z jego skrzeli wylatywała ich krew. Wow. Większość brutalności odbywa się gdzieś na pograniczu ekranu, z ujęć, że dobrze wiesz, co się wydarzyło, ale nie do końca to widzisz, ale i tak czuć tą przemoc. 
?
