W sumie to nie wiem, ale może po to, żeby się pośmiać z ludzkiej głupoty albo załamać, że tacy ludzie też sąkolora pisze:więc po co w ogóle cytować coś, co nie ma żadnej wartości, a tylko obraża ludzi?
? Chociaż gdy zajrzałam na profil, odniosłam dziwne a przemożne wrażenie, że sam w sobie jest on "tylko" parodią, więc tym bardziej ludzi, którzy tam komentują, biorąc wszystko na poważnie, nie brałabym na serio. Podobnie jak całego profilu zresztą .
Ależ ja bardzo dobrze o tym wiem.Błagam, nie wrzucajcie nic niewartych komentarzy z hejted fandom, bo tam tylko przepychanki słowne, żadnych merytorycznych uwag, a ludzie wchodzą tam tylko po to, żeby dokopać innym, więc po co w ogóle cytować coś, co nie ma żadnej wartości, a tylko obraża ludzi?
To tylko takie przykłady dla śmiechu.W okolicach Opola wiele miejscowości używa zarówno nazwy polskiej, jak i niemieckiej i obie widnieją na tablicach.Może to je byłam w złych miejscach na śląsku, ale nigdy w życiu nie widziałam podwójnych nazw miejscowości, czy choćby ulic. Z czymś takim spotkałam się jedynie na kaszubach.
Oczywiście, że były takie próby - i oczywiście, że takie zjawiska zachodzą! Ale nikt tych zasad nie uczy. Nie wałkuje się gwary w szkołach. Muzyki trochę jest, z filmem nieco gorzej, książek powstaje raczej niewiele... Gdy mniej jesteśmy zarzucani unormowanym materiałem, normy te stają się bardziej umowne i łatwiej od nich odchodzić.Tylko dlatego że nikomu nie przyszło do głowy ich formalnie usystematyzować
Tu nie ma czego rozumieć. Tożsamość owszem, określana jest częściowo na podstawie pochodzenia, ale też w dużej mierze jest kwestią identyfikacji. Okej, nie wmówię sobie, że jestem Japonką, ale prześledzenie drzew genealogicznych prędzej czy później wykaże, że wszyscy jesteśmy w jakiś sposób "mieszanej krwi".Może nie dyskutujmy nt. twierdzeń poszczególnych grup "Ślązaków" co do ich "śląskości", bo to się smutno skończy
Nie miałam problemów ze zrozumieniem "gwary". 
Ciekawe jak to brzmiało w japońskim.
Co myśmy się głowili, o co tam chodzi z tymi strzałami, to nie pytajcieAngu pisze:Na stronie 116 w oryginale była jakaś gra słowna, pewnie coś tak jak w Ouranie z "ZAsłonię" Ciekawe jak to brzmiało w japońskim.
. W końcu Paweł wykminił, że jest tam nawiązanie do pewnego japońskiego przysłowia, które mówi, że jedną strzałę można złamać, ale trzy już trudno - czyli takie nasze "w kupie siła" . Więc angielskie skanlacje miały zasadniczo rację, tylko po prostu totalnie te strzały zignorowały .No, ja bym była ostrożna z takimi osądamiAngu pisze:Anime oglądałam 3 lata temu i wiem czego się spodziewać, ale i tak fajnie przypomnieć sobie tę historię.
. Obejrzałam profilaktycznie w trakcie prac pierwsze dwa odcinki, czyli zawartość pierwszego tomu, i przyznam, że byłam w lekkim szoku, ile scen jest dość mocno zmienionych / w ogóle ich nie ma . A to "tylko" dwa pierwsze odcinki, strach pomyśleć jak animatorzy kombinowali dalej .
Dla takich przeżyć postuluję o więcej joseiów na rynku! Dodatkowo proszę dać podwyżkę osobie, która uparła się przy stylizacji na gwarę, bo sprawia to, że seria podoba mi się jeszcze kilka razy bardziej (tak, tak, jestem Ślązaczką, ale każde takie zagranie mnie kupuje, a tutaj jeszcze spora część historii jest oparta na różnicy główny bohater - reszta).Jerunie, przypomina mi się ślązakowanie tych pierunów z Katowic i okolic, którzy nie widząświata poza czubkiem swojego nosa i granic swojego pięknego województwa i ignorują fakt, że na wschodzie Opolskiego Ślązaków także w bród, ba, w okolicach moich Strzelec mówi się ponoć jedną z najczystszych odmian śląskiego, nie mówiąc już o tym, że Opole (obecnie miasto polskie, ale nie będziemy wchodzić w szczegóły) przez stulecia było stolicą Górnego Śląska, tak, tak, też w czasach, gdy na miejscu Katowic stał jeszcze las, ale nie, w GOPie będą myśleli, że jak u nas nie ma tyle kopalni, to żaden Śląsk, co najwyżej Niemcy, co też jest krzywdzące, bo fakt, że w naszym powiecie co druga wioska ma podwójną miastę, a wybory do sejmika powiatowego co kadencję wygrywa mniejszość niemiecka nie znaczy, że nie czujemy tej subtelnej różnicy między Ślązakiem, hadziajem, a nowoniemcem...Z tego co wiem, Śląsk Opolski też identyfikuje się jako "Ślązacy". I też mówią po śląsku. A ile widziałam tabliczek z podwójnymi nazwami miejscowości...
O Cesarzokach, czyli mieszkańcach Śląska Cieszyńskiego, nawet nie będę zaczynać). 
) Mam nadzieję, że dalej też będziecie się tak do niego przykładać! Już nie przesadzaj z tym województwemDarya pisze:Jerunie, przypomina mi się ślązakowanie tych pierunów z Katowic i okolic, którzy nie widząświata poza czubkiem swojego nosa i granic swojego pięknego województwa
. Częstochowa też leży w śląskim, a spróbowałabyś nazwać któregoś Częstochowianina Ślązakiem, to nie wiem, czy by było co z Ciebie zbierać. Zresztą, daleko nie szukając - Sosnowiec to też Ślązacy ? Obecne granice administracyjne zasadniczo nie oddają w żaden sposób podziałów kulturowo-językowych.Najlepiej w ogóle nie zaczynaj tematu śląskości poszczególnych ŚląskówDarya pisze:O Cesarzokach, czyli mieszkańcach Śląska Cieszyńskiego, nawet nie będę zaczynać
. Dlatego ja też ucięłam dyskusję we wczesnym stadium, bo podejrzewam, że prędzej czy później posypią się wyzwiska, a to jest kłótnia z cyklu "czyja prawda jest najczyjsza".. Pozostaje obiecać, że będziemy się starać bardziej.Akurat w przypadku "ę" w środku wyrazu w niektórych przypadkach i wszelkich ym, yn wolałam się wstrzymać, bo miałam wrażenie, że zaczynamy przeginać i tekst robi się mało zrozumiały dla przeciętnego czytelnikaDarya pisze:Rozumiem, że zasada nie dotyczy przypadków, gdy "ę" jest w środku zdania i trza by było dać "yn", jednak już wszystko wypisałam xD (można zignorować)
. Więc jeśli coś nie zostało zmienione - w 95% przypadków MIAŁO tak po prostu wyglądać.Nie tylko ona i tak, stosowanie tych konstrukcji na przemian, jak akurat pasuje, TEŻ jest zamierzoneDarya pisze:- Ritsu czasem skaczę między formą "-ach" (str. 81, "pomyślałach") a "żech (str. 85 "powinna żech").
.Że niby jak? Pisać "je żech / je żeś"? Pomijam, że pierwsze widzę - kto wtedy z przeciętnych czytelników ma szansę domyślić się, że to od "jestem / jesteś", hmDarya pisze:Zdziwiło mnie pisanie "Jeżech" i "Jeżeś" łącznie, ale w sumie google takie wyniki pokazują, a że śląski zasad pisania nie ma, więc niech będzie, przyzwyczaję się ;P
?. Mi tego nie musisz mówić, mam znajomych i w Medalikowie i w Żywcu, którzy z bliskości Śląska są nader niezadowoleniJuż nie przesadzaj z tym województwem
Aczkolwiek niektórzy Ślązacy zapominają, że na wschód od Gliwic też jest całkiem spora grupa Ślązaków (mój tato jest z Piekar i często służy za mediatora między województwami xD). I nie chcę z nikim się wadzić, to raczej takie przytyki, jak to w rodzinie :"DWłaśnie ja bym intuicyjnie pisała to osobno xD Ale widzę, że forma łączna w internetach popularniejsza, więc się poddaje woli większościŻe niby jak? Pisać "je żech / je żeś"? Pomijam, że pierwsze widzę - kto wtedy z przeciętnych czytelników ma szansę domyślić się, że to od "jestem / jesteś", hm
Ojejku, teraz zauważyłam, że są dwa rodzaje numeracji: zaraz przy środku w ramce albo przy brzegu, trochę pochylony. Właściwie to spoko rozwiązanie, aż zaraz sprawdzę czy w innych mangach też takie coś jest, bo pierwsze widzę xD- 148 -> zły numerem przy stronie. Znaczy, w ramce, czyli innej stylistyce.
Jako że obwoluty często są robione i wysyłane do druku wcześniej, tym razem to nie była nasza działka, więc uwaga trochę rzucona w eter, bo nie sądzę, żeby pani tłumacz, po której przejęliśmy serię, tutaj w ogóle zaglądałaDarya pisze:Ach, przypomniało mi się jeszcze - na obwolucie, przy danych autorki jest mowa o magazynie flowers i słowo to, w przeciwieństwo do poprzedniego magazynu nie jest wzięte w cudzysłów, trochę to wybija z rytmu.
.. .. . Żeby nie robić niepotrzebnych spojlerów całej reszcie, jeśli będziecie w stanie mi odpowiedzieć, to albo odpowiednio oznaczcie spojlery , albo napiszcie mi to w PMce po prostu, proszę. Z góry dzięki za pomoc.Waleniem "spoilerami" w moją stronę się nie przejmujcie, im więcej wiem, tym lepiejspoiler pisze:Chodzi mi głównie o relację między Sentaro i tym księżoszkiem z parafii, do której uczęszczają na msze. Już w pierwszym tomie była scena z różańcem noszonym na szyi + dość ostra reakcja Sentaro, gdy Ritsuko zaczęła za dużo gadać. W drugim tomie jest scena, gdy Sentaro przychodzi do tamtejszego ogrodu popatrzeć sobie na figurę Matki Boskiej i pojawia się ksiądz, dopytując się o sytuację rodzinną, czy nie ma jakichś problemów itd. i ogólnie zachowuje się wobec niego dość opiekuńczo. Dlatego ciekawi mnie, co ksiądz właściwie wie i jakiej natury jest ta relacja + o co chodzi z tym dziwnym dla przeciętnego katolika motywem z różańcem. Wyczytałam gdzieś, że Sentaro jest synem amerykańskiego żołnierza i Japonki, i dlatego część rodziny traktuje go nieprzychylnie, ale nie wiem, czy to ma jakiś związek, a jeśli ma, to jaki. W sensie, domyślam się, że ten ksiądz jest jego powiernikiem (spowiednikiem?) i jako jedyny okazał mu zainteresowanie i dobre serce, stąd taki sentyment do tego różańca, który pewnie dostał od niego, ale wolałabym wiedzieć, a nie zgadywać
. Zamierzam przeczytać całość tak czy siak, ale chroniczny brak czasu nie pozwala mi tego zrobić teraz, więc będę bardzo wdzięczna za jakąś podpowiedź czy wskazówki chociaż. 
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 2 gości
