Ilośc tomów: 12+
Gatunek: dramat, komedia, szkolne życie, slice of life, shonen, muzyczny
Opis: Since the graduation of the senior members of the club, Takezou ends up being the sole member of the "Koto" (traditional Japanese string instrument) club. Now that the new school year has begun, Takezou will have to seek out new members into the club, or the club will become terminated. Out of nowhere, a new member barges into the near-abandoned club room, demanding to join the club. How will Takezou be able to keep his club alive and deal with this rascal of a new member?
Opinia:
Nie ma opisu po naszemu, bo mam wrażenie, że moim nieudolnym opisem bez spoilerów mogłabym odstraszyć. Może to kwestia tego, że bazując jedynie na opisie slice of life mnie samej nie potrafią jakoś bardzo zachęcić.
Samym tytułem jestem zauroczona. Zaczęłam czytać przez stwierdzenie, że czuje się klimat Chihayafuru. Z całym sercem mogę to potwierdzić, historia ma podobny klimat, brak jest trójkąta miłosnego, co może być plusem. Manga ma troje głównych bohaterów, acz wiele postaci pobocznych ma całkiem dobrze rozwiniętą historię, każdy wzbudza sympatię, karty są powoli odkrywane, wszyscy są jacyś tacy sympatyczni. Mamy magiczny character development, każdy dostaje swój czas co jest miłe i czego często mi brakuje w niektórych tytułach. Bohaterowie mają swoje problemy z którymi muszą się zmagać, ale jednocześnie sytuacje nie są przedramatyzowane. Rywalizacja, presja ciążąca na młodych geniuszach, radzenie sobie ze stratą bliskich jak i te bardziej typowe problemy wieku nastoletniego, wszystko to podane w przyjemnej oprawie ze sporą dawką humoru. Samo Koto jest fascynujące, świetnie się bawię edukując się razem z niektórymi postaciami na temat tego instrumentu, a na muzyce kompletnie się nie znam (niestety). Fabuła nie jest rozlazła, czyta się płynnie, aż ciężko się oderwać. Romansu na początku praktycznie nie ma, w późniejszych tomach widzimy, że gdzieś tam coś kiełkuje, ale nie jest to główny wątek. Dawno tak dobrze nie bawiłam się przy szkolnej mandze (im jestem starsza tym gorzej mi takie tytuły wchodzą albo stałam się bardziej wybredna, bo za dużo juz przeczytałam?), bardzo szybko pochłonęłam wszystkie dostępne rozdziały i chcę więcej, świat Koto jest niesamowity. Kreska jest ładna i z tomu na tom wygląda lepiej, na początku trochę irytował mnie częsty brak nosów ;;
Szanse na wydanie są nikłe, bo tematyka, bo długość. Już nawet nie kwestia wydania, ale chciałabym, aby więcej osób zapoznało się z tym tytułem, bo on zwyczajnie na to zasługuje
Według baki jest to shonen, pewnie przez magazyn, taki sam shonen jak Horimiya jak dla mnie ;P
Dziękuję za zwrócenie uwagi, mam nadzieję, że jest jaśniej. Pomijając fakt, że faceci to główni bohaterowie=shonen-ai nie ma sensu ;;
