[/center]Autor: Akizuki Sorata
Gatunek: Komedia, Romans, Shoujo, Fantasy, Dramat
Wydawca: Hakusensha
Liczba tomów: 8+
Polskie skanlacje: Są, chyba trzy rozdziały.
Opis:
Shirayuki jest młodą kobietą o czerwonych jak dojrzałe jabłka, niespotykanych włosach. Z tego powodu książę Raijin pragnie, aby została jego konkubiną. Shirayuki, nie znajdując innych sposobów na rozwiązanie całej sytuacji, skraca włosy i opuszcza ojczyznę. Podczas ucieczki spotyka w lesie młodego mężczyznę Zena. Krótko po tym zjada on jednak zatrute jabłko, które było przeznaczone dla Shirayuki. Kim tak naprawdę jest Zen? I co się stanie z Shirayuki? Świeża historia fantasy opowiadająca o optymistycznej bohaterce i księciu stojącym nieustannie na jej straży.
Na początek chciałabym napisać, że opis całkowicie nie oddaje uroku i historii przedstawionej w mandze. Ba, wszystko co zostało zawarte w opisie zostaje rozwiązane w pierwszym rozdziale. Jednak w tej mandze nie liczy się historia, która jest ciekawa, spokojna i bardzo dobrze poprowadzona. W niej liczą się bohaterowie, bo lepszych w shoujo trudno znaleźć, i to niesamowite ciepło, które wylatuje z każdego kadru. Trudno znaleźć takie ciepło w innych mangach, na myśl przychodzi mi tylko Yotsubato! i Chii.
Główna bohaterka, Shirayuki, jest dzielna, pracowita, mądra i pomysłowa. Nie liczy na każdym kroku na pomoc księcia, chce rozwiązać swoje problemy samodzielnie. Jest uparta, nie daje sobie w kaszę dmuchać. Ma odwagę i siłę, aby dążyć do wyznaczonych celów, do polepszenia swoich umiejętności.
Zen jest spokojny, ale buntowniczy, opiekuńczy, ale nie nadopiekuńczy. Nie jest zakochany w sobie, nie wpada w ataki wściekłości i zazdrości. Nie stara się na każdym kroku pomagać Shirayuki, wie, że musi stanąć z boku i pozwolić jej na samodzielność, wie jednak, iż czasami nie może jej zostawić samej sobie, bo się dziewczyna zapracuje na śmierć. Jest osobą, którą da się łatwo polubić. Jest miły, nie wykorzystuje swojej pozycji społecznej, ale czasami stawia na swoim. Nie jest idealny, ale bardzo ludzki. Ma swoje kaprysy, czasami ignoruje uczucia innych (to to zwłaszcza za młodu).
Wątek romantyczny jest przedstawiony w niezwykle nie narzucający się sposób. Bohaterowie powoli odkrywają siebie nawzajem, zdają sobie sprawę z tego, jak ważni są dla siebie. Nie ma tu tego pośpiechu, wszystko w ich miłości jest wręcz przerażająco słodkie i niewinne, normalne. Przy scenach pocałunku człowiek ma wrażenie, że się wręcz rozpuszcza. Nie jest to jednak lukier, spotykany w innych shoujo, tutaj jest to wszystko pięknie wyważone.
Kreska jest cudowna. Można powiedzieć, że taka jak w większości shoujo, ale byłaby to nieprawda. Autorka przywiązuje bardzo dużą wagę do wyrażania emocji bohaterów nie przez dodane w tle napisy, ale przez mimikę twarzy. Dużą wagę przywiązuje do strojów.
Oczywiście manga nie jest bez wad. Dużej ilości osób wyda się być nudna, akcja zbyt powolna. Całość nadaje się na jesienne wieczory lub kiedy mamy ochotę na coś spokojnego i słodkiego.
To dla autorki pierwsza praca, ale na pewno udana. Dla mnie jest to jedno z lepszych shoujo, jakie czytałam.
I wstępnie jestem na tak.
