Hm, sprobuje tu odpowiedziec na killka postow jednoczesnie - ciekawe, czy mi sie uda.
1. greah: jest jeden artykul dot. mangi i 1 dot. j-music (a konkretnie trendow w modzie muzykow). Jak slusznie zauwaza Ray, sa to tematy dosc mocno zwiazane z kultura Japonii, wlasciwie na Zachodzie sa to ikony japonskiej pop-kultury i ciezko byloby je pominac. Ale artykulow jest tyle i na tak rozne tematy, ze nawet jesli te dwa cie nie zainteresuja, pozostanie ci jeszcze duuuzo do czytania. Poza tym nalezy pamietac, ze pismo to nie jest skierowane do mangowcow - a raczej nie tylko. Siegac beda po nie rozni ludzie, rowniez tacy, ktorzy niewiele slyszeli o visual key, oshare itp.
2. greah po raz drugi: w Torii staramy sie przedstawic zagadnienia, o ktorych w Polsce dosc trudno byloby przeczytac na onecie, w wysokich obcasach czy w ksiazkach typu "hurra-bylam-w-japonii-to-teraz-wydam-ksiazke". Dlatego zamiast spaceru po Akihabarze, proponujemy... spacer po glebokiej japonskiej wsi. Zadnej automatyki, zadnych cosplayerek, tylko kapusta i zwariowana pogoda. Zamiast pisac o sushi, piszemy o przyprawach, ktore sprawiaja, ze smakuje tak, a nie inaczej. Zamiast pisac o samurajach, piszemy o ich zbrojach, dzieki ktorym byli w stanie dokonywac swoich legendarnych wyczynow, zamiast ginac w pierwszej mozliwej bijatyce. Zamiast pisac o gejszach, dajemy garsc informacji o Yoshiwarze, czyli historycznej dzielnicy uciech w samym Edo, skad gejsza jako artystka bierze swoj poczatek.
3. Mai-Takeru: rzeczywiscie w projekt zaangazowanych jest kilka osob ze starego Kawajca, ale nie tylko, bo jak pisalam, nie jest to pismo mangowe. Po prostu tak sie sklada, ze pare osob z dawnej ekipy K. czy MZ jest przy okazji japonistami / innego rodzaju specjalistami w danych dziedzinach.
